Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 29/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Żninie z 2015-09-28

Sygn. akt: I C 29/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2015 r.

Sąd Rejonowy w Żninie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Tomasz Michalak

Protokolant:

Aneta Kaźnica

po rozpoznaniu w dniu 15 września 2015 r. w Żninie

sprawy z powództwa A. K. (1)

przeciwko E. W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo o zasądzenie kwoty 8 000 zł z ustawowymi odsetkami od 1.03.2014 roku;

2.  umarza postępowanie w pozostałej części;

3.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 2417 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Tomasz Michalak

UZASADNIENIE

Powód A. K. (1) w pozwie domagał się zasądzenia od pozwanej E. W. kwoty 18000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Wywiódł, że 24.06.2013r. sprawy zawarły ustną umowę sprzedaży samochodu, na podstawie której sprzedał pozwanej R. (...) sprowadzony z Francji . Całkowita cena sprzedaży została ustalona przez strony na 26000 zł , a powód otrzymał od pozwanej 8000 zł tytułem zaliczki. Dopłata miała nastąpić po wykonaniu przez powoda naprawy auta i jego wydaniu.

Nakazem zapłaty z 27.11.2014r. nakazano pozwanej, by zapłaciła powodowi kwotę 18000 zł wraz z odsetkami i kosztami postępowania.

W sprzeciwie od tego nakazu E. W. wniosła o oddalenie powództwa podnosząc, że roszczenie powoda jest nieuzasadnione. Wywiodła, iż strony ustaliły, że łączna kwota sprowadzenia samochodu nie przekroczy 2000 euro i kwota ta została powodowi przekazana.

Na rozprawie w dniu 15.09.2015r. powód oświadczył, że domaga się zasądzenia od pozwanej sumy 8000 zł z odsetkami od 1.03.2014r. , a w pozostałej części cofnął pozew.

Pozwana wyraziła zgodę na cofnięcie pozwu.

Sąd ustalił, co następuje:

Powód A. K. (1) i pozwana E. W. byli w związku.

(bezsporne)

Strony ustaliły, że powód sprowadzi dla pozwanej samochód R. (...) z Francji , za co pozwana zapłaci 2000 euro.

( dowód: zeznania pozwanej – płyta-E-protokół z 15.09.2015r. k.108)

Kwota ta została powodowi uiszczona.

( bezsporne)

Pozwana otrzymała fakturę opiewającą na tę sumę.

( dowód: faktura k.61)

Powód i pozwana rozstali się.

(bezsporne)

W piśmie z 22.06.2014r. pełnomocnik powoda wezwał pozwaną do zwrotu pożyczki w kwocie 7750 zł.

( dowód: pismo k.75-77)

W odpowiedzi pełnomocnik pozwanej odmówił zwrotu tej sumy.

( dowód: pismo k.78-79)

Pismem z 21.08.2014r. E. W. została wezwana do zapłaty zadłużenia w wysokości 20468 zł wynikającego z umowy sprzedaży i sprowadzenia samochodu R. (...) .

( dowód: wezwanie k.82)

Również zwrotu tej kwoty pozwana odmówiła.

( dowód: pismo k.84)

Sąd zważył, co następuje:

A. K. (1) w pozwie domagał się zasądzenia od pozwanej kwoty 18000 zł wraz z odsetkami .

W uzasadnieniu pozwu wywiódł, że strony ustaliły cenę sprzedaży samochodu na 26000 zł.

Powód powoływał się na ustnie zawartą umowę.

E. W. konsekwentnie jednak, także przed wszczęciem procesu ( co wynika z przedłożonych pism ) zaprzeczała tym twierdzeniom powoda co do tych ustaleń.

W takiej natomiast sytuacji Sąd nie mógł oprzeć ustaleń tylko na zeznaniach i twierdzeniach A. K. (1) , w których zresztą nie był konsekwentny.

Podczas przesłuchania ograniczył bowiem swoje roszczenie do sumy 8000 zł utrzymując, że tylko tyle pozwana jest mu winna ( płyta E-protokół z 15.09.2015r.k.108)

W pierwszym z przedłożonych do sprawy pism nie ma zresztą w ogóle mowy o umowie sprzedaży samochodu zawartej między stronami. Pełnomocnik powoda powołuje się natomiast w nim na umowę pożyczki, która miała być zawarta między stronami, żądając zwrotu kwoty 7750 zł- istotnie różniącej się od 18000 zł. Z pisma wynika ,że kwota ta obejmowała koszty, które A. K. (1) miał ponieść i które mają być też uzasadnieniem aktualnego żądania powoda ( k. 75-77)

Przy sprzecznych stanowiskach stron i zaprzeczeniu pozwanej, by zawarła z powodem umowy ( pożyczki lub sprzedaży) o wskazywanej przez niego treści i by zobowiązała się do zapłaty większej kwoty niż 8000 zł-2000 euro Sąd nie miał podstaw do jednoznacznego ustalenia, że strony umówiły się, iż pozwana dopłaci jakiekolwiek pieniądze powodowi.

W szczególności podstawą takich ustaleń nie mogły być wyłącznie tak niekonsekwentne i wzajemnie sprzeczne twierdzenia A. K. (1) .

Mimo natomiast trwającego kilka miesięcy postępowania oraz reprezentowania powoda przez profesjonalnego pełnomocnika strona powodowa nie przedstawiła innych dowodów do czasu rozprawy w dniu 15.09.2015r.

W ocenie Sądu należało zatem ustalić, iż strony ze względu na wzajemne bliskie stosunki uzgodniły, że powód sprowadzi dla pozwanej samochód z Francji, a pozwana zapłaci za to najwyżej 2000 euro-8000zł niezależnie od kosztów poniesionych przez A. K. (2) .

Ze względu na okoliczności takie ustalenie należy uznać za logiczne i zgodne z zasadami doświadczenia życiowego.

Z tych względów Sąd dał wiarę zeznaniom pozwanej, podczas gdy z przyczyn wskazanych wcześniej zeznania powoda zdaniem Sądu nie zasługiwały na wiarę.

Dopiero gdy doszło do zerwania powód zaczął domagać się pieniędzy od pozwanej.

W ocenie Sądu powód nie mógł też skutecznie domagać się pieniędzy z powołaniem na bezpodstawne wzbogacenie, skoro ustalenia co do rozliczeń między stronami dotyczących samochodu były inne.

E. W. miała ponieść koszt nie większy niż 2000 euro.

Ponadto pozwana przedmiotowy samochód sprzedała, za te pieniądze kupiła inny, a z uwagi na ustalenia między stronami nie miała podstaw do liczenia się z obowiązkiem zwrotu pieniędzy , co zgodnie z przepisem art.. 409 kc powoduje wygaśnięcie obowiązku zwrotu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podst. art. 535 kc a contrario powództwo oddalił w zakresie żądania zasądzenia kwoty 8000 zł z odsetkami od 1.03.2014r.

W pozostałej części postępowania umorzono ze względu na skuteczne cofnięcie pozwu.

Również jednak w tym zakresie pozwana mogła domagać się zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Powoda należało także w tej części traktować jak stronę przegrywająca proces.

O kosztach orzeczono zatem zgodnie z art. 98§ 1 i 3 kpc.

/-/ Tomasz Michalak

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ma�gorzata Sosnowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w żninie
Osoba, która wytworzyła informację:  Tomasz Michalak
Data wytworzenia informacji: